Σας ενδιαφέρει τί θα πει ο κόσμος;;;

Συνυφασμένος ο φόβος αυτός με την ανθρώπινη ύπαρξη. Όλοι κάποια στιγμή βρίσκονται αντιμέτωποι με το τι θα πει ο κόσμος. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους και για τα δικά του θέματα. Ενδεχομένως να κατευθύνει πολλές φορές τις επιλογές μας. Για όοοοολα τα ζητήματα του βίου, μας ενδιαφέρει η γνώμη του κόσμου. Η γνώμη η δική μας για τους άλλους, μιας κι εμείς οι ίδιοι ανήκουμε στο κόσμο.

Είναι η κριτική επιτροπή στο show της πορείας μας! Τον έχουμε κάνει απόλυτο κριτή παντού. Αγωνιούμε τι θα πει ο κόσμος, ποτέ τι θα πει ο θεός. Ο δεύτερος είναι παντελώς ανύπαρκτος. Τον βάζουμε στη ζωή μας σαν ομπρέλα μόνο όταν βρέχει. Λέμε πως είναι πανταχού παρών αλλά δεν το θέλουμε παντού. Σας ενδιαφέρει τι θα πει ο κόσμος;

Κάποιος απαντά: "Όταν πέφτει το βράδυ και οι πόρτες κλείνουν, μέσα απ τη δική μου πόρτα είμαι εγώ παρέα με τον εαυτό μου και τις επιλογές μου κι όχι με τον κόσμο.Ο κόσμος είναι πίσω απ τις δικές του κλειστές πόρτες και δεν με ακούει αν κλαίω ή αν γελάω για αποφάσεις που πήρα επιρρεασμένος από αυτόν. Ο κόσμος δεν θα μου ζητήσει ποτέ συγγνώμη επειδή τον "άκουσα"...Το πολύ πολύ να μου πει "τι κρίμα" και να χαρεί που δεν έχει αυτός το δικό μου πρόβλημα.Ο κόσμος είναι σαν τις καμήλες... βλέπει ΜΟΝΟ τις καμπούρες των άλλων.....Ακόμη κι αν μια απόφασή μου αποτύχει, τουλάχιστον θα πρόκειται για δικό μου λάθος και πέραν αυτού δε θα μένεις με την απορία "τι θα γινόταν αν..." "

Παρατηρώ ανθρώπους που ζουν αρκετές ώρες την ημέρα για τον κόσμο. Πώς θα με δει έτσι ο κόσμος; έχω παχύνει! Πως θα πας έτσι στη βάπτιση; φόρα κάτι άλλο!κι άλλα πολλά...Περνάει αυτό που λέμε ζωή μέσα στη μέριμνα και την αγωνία για το τι θα πει αυτός ο κόσμος. Η απαρατήρητος περνάς,οπότε τσάμπα το άγχος, ή ό,τι και να ειπωθεί και αλήθειες ακόμη, δεν κοστίζει κάτι γι' αυτόν που το λέει, εσύ όμως ύστερα μπορεί να στεναχωριέσαι. Άσε που κάνουν τη τρίχα τριχιά και "τα όνειρά μου μάλωσα" που λέει και η Τάνια Τσανακλίδου. Τραγικό όμως αν ισχύει αυτό.

Είναι κουραστικό να ζεις με βάση τι λέει ο κόσμος γιατί απλά δεν αναπτύσσεσαι ως πρόσωπο, δεν εκφράζεσαι, δεν εκδηλώνεσαι, θάβεσαι, χάνεσαι! Δεν υπάρχει πάντα πρέπει, υπάρχει αξίζει ακόμη και αν εγώ δυσκολεύομαι να το κάνω. Μπορεί κάποιος να περάσει χρόνια κάνοντας αυτό που του επιβάλλεται, να κινείται πολλές φορές σύμφωνα με τη γνώμη των άλλων! προσέξτε! ασυνείδητα!!! κι ας νομίζει πως έχει πρωτοβουλία. Δεν είναι απόλυτο, αλλά συμβαίνει.

Το θέμα είναι να εξετάζεις κάθετι σύμφωνα με τη συνείδησή σου, που γέρνει η ζυγαριά μέσα σου, κι αν είναι αδύνατη η φωνούλα της, υπάρχουν μέθοδοι να αναστηθεί...Τότε, αν είσαι εντάξει με τον εαυτό σου δεν σε ενδιαφέρει τί θα πει ο κόσμος, γίνεσαι ελεύθερος! αυτό κοστίζει ψυχή!

Μη βιάζεστε λοιπόν να απορρίψετε αλλά και να δεχθήτε όσα λέει ο κόσμος. Μπορεί να ωφελήσουν, μπορεί και να βλάψουν! Εσείς ξέρετε, και αν δεν ξέρετε, κάπως θα μάθετε...

Η γνώμη σας;;;